Zasady i procedury

Co roku ponad 250 tys. organów administracji publicznej w UE wydaje około 18 proc. PKB na zakup usług, robót budowlanych lub produktów. Przedsiębiorstwa zarejestrowane w UE mają prawo ubiegać się o zamówienia publiczne w innych krajach UE.

Przepisy UE określają minimalne ujednolicone zasady (zob. dyrektywy o zamówieniach publicznych), które zapewniają równe warunki działania wszystkim firmom w całej Europie. Zasady te zostały przeniesione do ustawodawstwa krajowego i stosuje się je do ofert, których wartość pieniężna przekracza pewną kwotę (zob. progi poniżej). Oferty, których wartość przekracza ustalony próg (tzw. zamówienia ponad progowe), mogą być interesujące dla oferentów z innego kraju. Innymi słowy, wartość oferty powinna być wystarczająco duża, aby firmie zza granicy opłacało się wziąć udział w przetargu.

 Do ofert o niższej wartości stosuje się przepisy krajowe (które jednak muszą być zgodne z ogólnymi zasadami prawa UE). Procedury mające zastosowanie do ofert nie przekraczającyh ustalonego progu (tzw. zamówienia podprogowe) mogą być uproszczone w porównaniu z procedurami dotyczącymi zamówień o charakterze ogólnoeuropejskim.

                W przypadku wszystkich przetargów władze publiczne:

1. nie mogą dyskryminować danego przedsiębiorstwa ze względu na fakt, że jest ono zarejestrowane w innym kraju UE 

2. w opisie cech produktów i usług, które chcą zakupić, nie mogą odnosić się do konkretnych marek, znaków towarowych lub patentów 

3.  nie mogą odmówić przyjęcia dokumentów uzupełniających (świadectw, dyplomów itp.) wydanych w innym kraju UE, o ile zapewniają one ten sam poziom bezpieczeństwa 

4. muszą udostępnić wszystkie informacje dotyczące składania ofert wszystkim zainteresowanym przedsiębiorstw, niezależnie od kraju UE, w którym są zarejestrowane.

 

Ewa Otfinowska